Gisteren gaf ik een prachtige sessie aan iemand rondom verlangen.
Tijdens deze sessie werd helder dat verlangen iets is dat we vaak naar buiten toe projecteren, als in: ik verlang van jou, ik wens dat jij mij iets geeft…
Door je verlangen naar ‘de ander’ te richten maak je de ander als het ware verantwoordelijk voor het vervullen van dat verlangen, misschien zelfs wel voor het gelukkig maken van jou.
Door met andere ogen te kijken naar dit verlangen, met ogen van nieuwsgierigheid en verwondering en door het verlangen helemaal te voelen in het lichaam en je dit verlangen helemaal toe te eigenen en te gunnen, krijgt het plek in jou. Helder werd zo mooi dat het verlangen dan pas echt mag bestaan, echt waar mag zijn.
Iets van jou mag dan meer in de wereld Zijn, waardoor het ‘moeten krijgen’ als het ware oplost.
Wat een prachtig geschenk blijft het om dit pad zo mee te mogen lopen met anderen die zich openen voor coaching op dit vlak.
Diep dankbaar voel ik mij daarvoor.
